Me held oss i dag ved telta: Hadde lang frukost, så brått ei høljande regnsbyge. Me opp av stolane ute, fekk fram regnsamleteltet, festa opp og starta tappa. Det vart ei kollektiv oppleving og innsats på høgt plan. Me fekk samla 5 eingallonflasker med vatn.
Så presenninga er effektiv ved godt bruk.
Så har har vore i sjøen i dag og. I ettermiddag til Kingstown. Me handla på markedet, prata med folk. Dessutan var me inne i den Anglikanske og så den Romersk Katolske kyrkja.
Nå er roturane frå båten blitt meir stille att: Me ror som i starten. Motoren har gitt oss utfordringar: Den startar all right, men så hostar han og stoggar etter ei tid.
I dag har me løyst bensintaken, tappa av mykje bensin før me riste resten før avtapping. Det kom lite ureint, men siste bensinen vart mjølkekvit. Me tolkar det som vatn. I morgon får eg så ta opp forgassaren.
Nå er det så mange kokkar her at me vert godt nørte. Etterkvart har me funne fram til kor me kan få oss frukt og grønsaker.
Me kjøpte ein CD på gata, eit lokalt band med kvinneleg solist syng bedehussongar til raggaerytmar. Det er som å få Unni på Karibisk.
torsdag 15. januar 2009
onsdag 14. januar 2009
Mannskapsbyte
Det nye mannskapet er nå kome fram, me har fått oss mat og skal ut og symja. Målfrid og Lazaro har mista ei taske, og me vil venta til i morgon med å reisa vidare.
Erling og Berit er trygt ombord med all bagasje.
mandag 12. januar 2009
Gode dagar i St.Vincent, Karibien.
Gode lesar.
Nå sit Signy og eg att i båten ved Yound Island, straks aust for Kingstown på St. Vincent.
Etter nokre dagar med segling i uthamner og til mindre øyar kom me hit i går. Kleng og Anne pakka og reiste så i dag føremiddag.
Stadig er det sola som rår på himmelen, i natt kom det eit par skikkelege regnskurar, vinden er stadig av nordvest, vekslar mellom 10og 20 knop for det meste.
På seilasane imponerer stadig flygefisken med sine lange og stundevis høge flygeturar. Dei held vengjene / brystuggane rakt ut og fer over bølgene, gjerne i lange strekk. I staden for eit flatt vele som på fuglar, har dei spor og eg undrast korleis flyginga kan føregå med så god balanse.
Tidlegare har eg nemnt noko om fiskinga vår: Kleng har kjøpt særs flott snelle og sen som toler 25 kg, me fiskar med ein gummiagn som illuderer ein akkar. Gummiagnet har gilde fargar og ein del blanke felter. Fyrst opplevde me ei kraftig napp, senen rasa ut. Straks etter kunne Kleng snella inn ein sluk som mangla krok. Neste gong fekk me ein fisk som var som klipt av 10cm bak hovudet. Hovudform og fremre del av fisken røpa både storleik og spenst i fisken. Me hadde oss middag av det som var att, barracuda / hai fekk altså mesteparten. Sidan fekk me ein gul fisk. Me hadde middag på den. Kjøtet ved ryggsøyla var seigt, lengre ute fint og laust etter steiking. På veg hit rasa snella ut att. Eg prøvde å stansa utraset med fingen og brende meg. Kleng tok opp kampen. Det var som å fanga ubåt: anten var det slakk tamp, eller så var det utras, snella med full brems, utras. Fiskestonga er halv, berre nedre halvparten vert brukt, den bøygde seg 90 grader! Så brått var det stille i stonga og senen. Alt var forsvunne. Me skulle hatt Ivar Stang med oss då.
Tobago Keys heiter eit svært populært område sørom her. Det er eit stort areal med korallrev. Vatnet er klårt og alle slag fiskar er å sjå. Eg har to gonger sett Stingray (stor rokke ) der. Utallige skilpadder beiter på gras på sjøbotn. Eg vert glad av å sjå skilpadder. Det er ei eiga glede og tilfredsstilling å sjå pustande dyr i sjøen. Det er som å ha full sumar og god varme i sjøen og vera i Vignesholmane.
Andre øyar me har vitja utanom Bequia er Canuan, Mayreau, Petit St. Vincent, Union Island, Carriacou. Mustique ligg I nærleiken, men der er prisar og personar så utanom mitt budsjett. Prinesse Margaret, Mick Jagger laga seg reir der. Det er fælande
dyrt å gå i land.
Desse øyane kan eg ikkje unngå å sjå på som Talgje, Fogn og Skartveit. Sjølve St Vincent er Ombo, med mykje skog og fjell. Ein vulkan på om lag 1000meters høgd kronar øya.
Me er alle i ymse grader steikte av sola. Fleire slag kremar og salvar vert med stor iver oversmurt våre nordiske bleike kroppar og for å unngå alvorleg skade. Med dette slaraffenlivet ( me går opp og ned, balar med segl, lettbåt, sym i havet ) kjenner me på eit vist forfall. Disiplinen til å setja i gong med gymnastikk har ikkje kome til oss.
På La Familia Aslak.
søndag 11. januar 2009
Velkomne til neste mannskap på turen
Velkome skal de vera: Målfrid og Lazaro, Erling og Berit!
Me ligg nå med båten ved Young Island, omlag 5 km aust for Kingstown. Flyplassen ligg mellom byen og denne staden.
Signy og eg kjem og møter dykk kl 0920 på flyplassen. Me skal syta for at de vert innsjekka som "crew" ombord.
Dersom noko skjær seg så skal de ta drosje til Young Island ved Beachcomb. Gå ned til sundet, og der ligg La Familia på anker. Me ligg der passerspissen peikar på biletet.
Det går også å ta buss: HiAce og liknande bussar, plass til 9 ( dvs me har opplevd 19 stk). Det er ikkje skyss for folk med koffertar.
Me kan nåast på VHF 73, event på SMS,
Aslak
lørdag 3. januar 2009
Canouan, Mayrau, Union Island
Canouan den 31.12.2008
Det er nyårsafta. Me har ankra opp i ei bukt sør for øya, det er ei vid bukt med lang kvit strand, bukta har sandbotn, men med felt av øydelagde korallar. Eg undrast om korallane er øydelagde av stormver eller miljøskader. Røysar av korallgreiner ligg strøydde lik skjelett bortetter botnen.( på spørsmål om dette svarar fiskarane at det er uver som har knust korallane) Eg er blitt oppteken av dei fine konkyliene. Signy og eg snorklar over sandbotnen og eg ser ei konkylie der nede. Er så sikker på at ho er dau. Får henne med meg og set fingrane kring kanten, der kjenner eg at sniglen er heime, og eg slepper henne straks ned di ho budde,
Me har vore eit par dagar på St Vincent. Der var me på handel i Kingstown. Rart å sjå at det gjekk halvtimesvis før me møtte andre kvite menneske. Såg etter eit bord for å å ha i cockpiten. Varm og sveitt var jobben, me fann ikkje det me ville.
Båten låg ved Young Island, noko aust for Kingstown. Med gummibåten reiste me bort til ei bratt øy,Douvernette. Det var observert ein sti med trappetrinn oppetter stupbratte fjellveggen. Etter ei plundrete landing ved ein utrasa kai, kom me oss på stien. Det gjekk lukt til vers. Grus var rasa på trinna gelenderstokkane var fallne ut, oppe vaks tre og buskar att over vegen. På toppen storslegen utsikt , dessutan fire svære kanonar på lavettar og ein mortar (mortaren bar årstalet 1600) Kanonene bar monogram GR3 og GR4. Dei stod på lavettar., Det var rester etter eit steinmura hus. Lengre nede gjekk eg inn på ein sidesti mot sør: Der fann eg tilsvarande 4 kanoner og ein mortar. Eit steinmura hus og ein sisterne var også å finna i buskaset. For meg ei påminning om den blodige og krigerske fortid for landa her. (kan GR bety George Rex og talet kva for ein georg?)
Kleng har kjøpt påhengsmotor til gummibåten, så nå er det slutt på dei komiske roturane i lag med alle motorfolka. I båtsamlingane i ”marinaene” er det elles framsyning av båtutstyr målt i høgde, lengde, blenk og fartspotensiale. Der vert me smågutar å rekna.
Han kjøpte seg også tidleg ei fiskesnelle og fekk overta ei fiskestong.Under seilas har me oftast hengande snøre ute med ein gummiblekksprut. Ein gong fekk me napp. Sidan var det ikkje noko å kjenna, det synte seg at kroken var nappa av sluken. Me undrast ennå på kva det var. I dag fekk me napp på ny, for å bremsa på den gode farten på rom slør med full garderobe oppe, loffa me opp, tok inn genoa, starta motor og fekk ned storseglet, Me sveiva inn; Jau det var både glede og vonbort på ein gong., Ein fin stor makrell hang på kroken, straks bak nakke var han som klipt av.
Likevel vart det stykket som var att nok til middag for oss 4. Fiskarane her er sikre på at det var ein Barracuda som hadde angripe fisken vår, Det vart middag til ein barracuda og 4 menneske.
Denne teksten vart ikkje send som forventa, det var ikkje tilgong på internett., I skrivande stund har eg teke fram att teksten og skriv vidare, det er 03.01.09 og me ligg i ly for korallrev utanføre Clifton på Union Island. Me var eit døgn på Mayreau, ei mindre øy med 300 menneske, lange sandstrender og korellrev kring. Me har endå ein gong snorkla over rev, her var litt meir levande rev, meir koraller i vokster. Stadig ser me skilpadder i rom sjø . I dag såg eg og Signy ei vakker stor rokke under båten .
Med beste ynskje om ei fredeleg nytt år frå oss 4
Aslak
Godt nytt år
Eg vil med dette få ønska alle naboar, kollegaer på Lassa, politikarar, vener og andre som les bloggen eit godt nytt år! Dei siste dagane har me vandra litt på land og sett på natur og folkeliv. Helsar dykk med nokre bilete. Signy
Abonner på:
Innlegg (Atom)